Puno't Dulo: Ikalawang Bahagi (katapusan ng baliktaran)

   

   "Fernando pwede ka bang makausap?" Bigkas ni sisa kay fernando ng sila ay magkasalubong sa simbahan sa may Sta. Ana. "Huh? Pwede naman, ano ba ang paguusapan natin?" Pailang na tanung ni fernando. "Bakit ka lumayo sa akin?" Wika ni sisa. "Simple lang naman eh, gusto mo ng oras para makapagisip isip edi binigyan kita ng oras at espasyo para mapagtanto mo kung keilan ka magiging handa sa mga posibleng mangyari sa ating dalawa." Sagot ni fernando. "Sana kahit ganun ang isinagot ko eh, di mo pa rin ako iniwan, di ka sana nawala." Wika ni sisa. "Kasalanan ko oo dahil di ko pinaglaban ang nararamdaman ko pero natatakot din kasi akong pag kinulit kita eh magalit ka sa akin at ikaw ay tuluyang mawala." Sagot ni fernando. Di na nakaimik si sisa at nanahimik na lang sa isang tabi. "Ikakasal na ako fernando."

   Matagal na nakatitig lang kay sisa si fernando. Di nya alam ang gagawin o magiging reaksyon sa balitang kanyang natanggap at ang tanging nagawa na lamang nya ay napaupo at nagtanong. "Mababawi mo pa ba yan sisa?" Paiyak na tanung ni fernando. "Hindi na, mahal ko si guiller dahil siya ang nagpasaya sa nagluluksa ko na puso noong ikaw ay nawala. At kahit minahal kita, di pa rin nito mapapantayan ang pagmamahal ko kay guiller. Tinanggap ako ni guiller kahit ano o sino pa ako, at ni minsan di nya ako iniwan kahit alam nyang matagal tagal siyang maghihintay." Tugon ni sisa.

Napatulala lang si fernando, sabay umalis at iniwang umiiyak si sisa.

   Lumipas ang dalawang taon, sa isang bahay sa Sta. Ana, may isang lalaki ang nakatitig sa magasawang natutulog. "Magbabayad ka guiller." Sambit ni fernando. Ngunit ang di nya alam ay naalimpungatan si sisa, at ng babarilin nya na si guiller ay humarang si sisa. Tumagos ang bala kay sisa at parehong napuruhan ang mag-asawa, sa pagkakataong iyon umalis si fernando at nagtago. Pagkalipas ng matagal na panahon nabalitaan nyang buhay si guiller kaya ng nagkaroon siya ng pagkakataon ay pinagmatiyagan nya ang lahat ng kilos ni guiller. Hanggang sa isang araw ng sinorpresa ni guiller si dario ay siya rin naman nyang sinorpresa sila guiller. Di na nakapalag sila guiller ng bigla nagpakita si fernando, ang tangi na lamang nilang nagawa ay ang sumalo ng bala mula sa baril ni fernando.

   "Tapos ka na rin guiller, tapos na kayong lahat." Sabay tinutok ni fernando ang baril sa sentido. Mahaba ang gabi, marami ang nangyari pero ang akala mong wala na sa mundong ibabaw ay nanatiling buhay. At ang sanhi ng lahat ng mga pangyayari ay isa na lamang masamang alaala dahil ng gabi rin iyon ay nakarinig ng putok sa bahay na tinutuluyan ni fernando. The end

   Matagal ko ng naisip gawan ng isang malikhain istorya ang baliktaran, ngunit di ko agad ito nagawa sa kadahilanang wala pa akong sapat na kagamitan para siya ay maging isang ganap na maikling kwento. Higit anim na taon din ang ginugol ko para kumalap ng mga karanasan para tapusin ang masasabi ko na aking unang nilikhang istorya. Sa kung ano man ang pagkakahawig nito sa tunay na buhay o buhay ko ay di sinasadya. Sa katapusan ng kwentong ito nawa'y nasiyahan kayo sa aking ginawa, at marami pang susunod na mga kwento mula sa manunulat na si jobonane. 

P.S. may part two pa sana akong gagawin base sa ano ang nasa palabas na ginawa namin, kaso naisip ko na masyado ng naging madilim ang tema ng istorya kaya sa huli ay tinapos ko na ang dapat tapusin.